چگونه خود را به روش الهی دوست داشته باشیم؟

تفاوت بزرگی بین عشق به خود از جانب ایگوی ما و عشق به خود از جانب بخش الهی ما وجود دارد. تفاوت در چیست؟ عشق به خود ناشی از ایگو، سالم نیست و مربوط به زمانی است که ما در الگوها و رفتارهای ناسالم زندگی، افراط می کنیم. در این حالت بدنمان را مخلوقی الهی تلقی نمی کنیم و نیازهای خود را نادیده می گیریم.

 عشق به خود از جانب بخش الهی ما زمانی است که دائماً با خود الهی مان در تماس باشیم، بدانیم که چرا و برای چه کاری اینجا هستیم، به کجا می رویم و با خودمان با بالاترین نوع عشق به خود، احترام به خود و مراقبت از خود رفتار می کنیم .

وقتی زنی عشق به خود از نوع الهی را یاد می گیرد، زندگی اش را به گونه ای کاملاً متفاوت می گذراند. یکی از راه‌هایی که می‌توان فهمید این نوع عشق واقعاً اتفاق افتاده است یا خیر این است که آیا یک زن از تنهایی کاملاً خوشحال است یا فقط از خودش راضی است.

چگونه خود را دوست داشته باشیم؟

راه شروع دوست داشتن خود از منظر الهی این است که به درون خود نگاهی بیاندازید. وقتی زنی این کار را انجام می دهد، متوجه می شود که هر چیزی که نیاز دارد از قبل در درون اوست و تنها کاری که باید انجام دهد این است که به درونش نگاه کند. هنگامی که تمام پاسخ ها در درون است، او از جستجوی پاسخ در بیرون از خود دست می کشد.  هنگامی که خرد واقعی به دست می آید، منبع همه خوشبختی ها پیدا می شود و در آنجا، در درون او باقی می ماند.

وقتی یک زن خودش را می‌شناسد، می‌داند چه می‌خواهد و مهمتر از همه، چه چیزی را نمی‌خواهد. سخت است یاد بگیریم که دائماً به چیزی یا کسی در دنیای بیرون وابسته باشیم. اکنون، این بدان معنا نیست که ما باید همه کسانی را که برایمان عزیز هستند نادیده بگیریم، بلکه باید قبل از تصمیم گیری ابتدا به آنچه در درون ماست گوش دهیم. به این ترتیب ما به خودمان وفادار می مانیم و دیگر به خود خیانت نمی کنیم و به خود آسیب نمی رسانیم. اما برای اینکه بتوانیم این کار را انجام دهیم، باید یاد بگیریم که توجه خود را به درونمان معطوف کنیم.

تمرین عشق به خود

ممکن است انجامش سخت باشد، به خصوص با توجه به نحوه کارکرد کل جامعه. از همان روز اول به ما یاد می دهند که چه کاری را چگونه انجام دهیم. ما به ندرت آزادی واقعی داریم که در آن بتوانیم عمیق ترین خواسته ها و نیازهای خود را بیان کنیم. در مقطعی، ما ترجیح دادیم دیگر این کار را انجام ندهیم، زیرا به گفته همان جامعه یا از نظر اجتماعی قابل قبول نیست یا شیوه بیان مناسبی ندارد. متأسفانه، این منجر به فراموشی قوی ترین و دقیق ترین ابزار برای زنان که شهود نام دارد می شود.

یک تمرین ساده اما موثر برای بازگرداندن شهود:

یک تکه کاغذ بردارید و 100 چیزی را که دوست دارید را یادداشت کنید. می توانید برای خودتان یک نوشیدنی خوشمزه درست کنید، چند شمع روشن کنید و شروع به نوشتن کنید. پس از اتمام کار، یک جرعه از نوشیدنی خود را بنوشید و سپس همه آنها را به آرامی یکی یکی بخوانید. 

در حین مطالعه، سعی کنید آنچه را که در درون خود احساس می کنید مشاهده کنید . آیا احساس گرما می کنید؟ یا احساس سرما می کنید؟ یا بی تفاوت هستید؟ 

وقتی احساس گرما و هیجان می کنید، آن خواسته‌ی حقیقی خودتان است، نه مال دیگری. همچنین می توانید دستان خود را روی شکم یا سینه قرار دهید تا به خودتان کمک کنید تا با بدن خود هماهنگ شوید. در نهایت تنها با چند آرزو می مانید که دل و جان شما برای آن پر می‌کشد. آنها خواسته‌های واقعی شما هستند. حالا وقت آن است که برخیزید و همه آنها را یکی یکی انجام دهید!

بیرون همان‌گونه است که در درون است

به یاد داشته باشید، هر چیزی که در هر لحظه از زمان ما را احاطه می کند، چیزی است که توسط خودمان خلق شده یا جذب شده است. بیرون همان‌گونه است که در درون است. وقتی آن را تشخیص می‌دهیم و به یاد می‌آوریم، با همه موقعیت‌ها و افراد با قدردانی رفتار می‌کنیم، زیرا متوجه می‌شویم که آنها بازتابی از خود ما هستند. وقتی در مورد اینکه چه می خواهیم و چه کسی هستیم واضح نیستیم، خود را در شرایط مبهم قرار می دهیم یا با افرادی ارتباط برقرار می کنیم که احساس خوبی در ما ایجاد نمی کنند. صرفاً به این دلیل که ما در درون نسبت به خودمان دقیقاً اینگونه هستیم. 

وقتی می دانیم کی هستیم، می دانیم چه می خواهیم، ​​اجازه نمی دهیم موقعیت ها یا افرادی که می توانند به ما آسیب بزنند وارد زندگی ما شوند. ما فوراً متوجه می‌شویم که چه چیزی می‌تواند رخ دهد و به سادگی از ورود آن امتناع می‌کنیم. آگاهانه، با عشق و آگاهی کامل.

زمانی که خودمان را بشناسیم و دوست داشته باشیم، به یاد می آوریم که اکثر مردم دقیقاً در همین روند هستند. آن‌ها اغلب هنوز نمی‌دانند که دوست داشتن خود چیست! این مفهوم برای اکثر مردم خیلی نامشخص است یا به عنوان چیزی خودخواهانه در نظر گرفته می شود. با دانستن اینکه چه کسی هستیم، به نگرش مردم احترام می گذاریم. با دوست داشتن خودمان، متوجه خودتخریبی افراد می‌شویم و تصمیم می‌گیریم به سادگی آنها را بدون تلاش برای تغییر آنها بپذیریم. 

زن عاقل با شناختن و دوست داشتن خود، از روی عشق دست به انتخاب می زند، نه امیدی به تغییر شریک زندگی دارد، نه حاضر است به دیگری وابسته شود، نه برای دیگری مادری می کند. او با رضایت کامل، با ارزش خود و درک روشن از ماهیت خود زندگی می کند.

به خودت وفادار باش عزیزم ♥